يوميات احمد ونور (قصه بين الصعيدى الاصيل والبنوته الاستيل)

[عاشق البلانكو الابيض]

الحلقه التاسعه عشر

" كنا سيبين احمد ونور وريم بيصطادوا في اخر سمكه وفي حاجه حصلت ايه هيا ؟؟ "

احمد : شكلكوا مرزقين يا بنات انا عمري ما صدت سمك بالكميه دي مشاء الله

نور : كفايه كده يا احمد وتعالوا نشويهم بقي

احمد : استني كمان شويه اخر واحده عشان كل واحد ياخد خمسه عشان ريم دي شكلها جعان وممكن يكولنا

ريم : اه والله يا احمد انا جعانه مووت اهه يا احمد جيبها بقي

احمد : حاضر هههههههههههههههه بصي يا نور نصيب ريم طلع ايه

نور : ههههههههههههههههه انتي هتكلي دي ههههههههههههههههه

ريم : كدا بردك يا نور تردي ان اكل الشىء ده

" مش تخدوا في بالكوا اصلي معرفش احمد اصطاد ايه اصلا عشان انا مش كنت معاهم لما يجي هبقه اسالوا "

" هههههههههههههههه رخم اوى انا عارف فى الحته دى "

احمد : يلا يا ريم ويا نور حضروا الشوايه عشان نشوي السمك عشان انا جعان مووووووت

ريم : اه بسرعه يا نور عشان انا ممكن اكل احمد دلوقتي

نور : يالهوي تاكلي احمد لا انا خلصت اهه

" احمد ونور وريم كله بالهنا والشفا واعدو شويه قدام البحر طبعا احمد مش عارف يكلم نور من الست ريم بس انا عاذرها والله اصلها مش ليها صاحبه غير نور هتقعد مع مين يعنى "

" مع انها اموره بس يا خساره لو مكنتش اتعرفت على نور فى اول القصه ياله هعمل ايه بقى هقطع روحى "

" ف ريم هتعمل ايه يعنى بتقضي معاهم شويه وتعد لوحدها شويه "

" بس علي فكره بيني وبينكوا انا ابتديت احب ريم اصلها طيبه اوي ووحيده و اموره و كده يعنى احم احم "

" ما علينا المهم نكمل بقى كلامنا بعد فاصل من المعاكسه فى ريم العسل و هما خلصو اكل و كده "

احمد : انا طالع بقي احضر شنطتي عشان بكره اكون فاضي

نور : اه صحيح دا احنا هنرجع بكره يخبر يلا يا ريم نطلع نحضر الشنط عشان بكره نخرج قبل ما نمشي و نكون مجهزين الشنط

ريم : اوك يلا بينا

احمد : انا عندي فكره وانتي يا نور بتحضري الشنط حطي ريم جوه شنطه عشان مش تقعد علي سلم الباص زي ما عملتها واحنا جايين و مش كانت لاقيه مكان تقعد

نور : ههههههههههه عندك حق يا احمد والله

ريم : عندو حق دا بدل ما تقوملي وتخليني اعد مكانك مش انت ولد و تتحمل

نور : لا في دي يا احمد عندها حق

احمد : يالهوي انتي تؤمري يا ريم دنا ممكن اخلي الى فى الباص كله يجري وراه و مش يركب اصلا وانتي بس ركبه جوه وتقعدي علي كل الكراسي براحتك

ريم : اتريق اتريق

احمد : خلاص انا غلطان وهسيبك في الشنطه هههههههههههههه

نور : خلاص يا احمد دي مهما كان بردك صحبتي الانتيخ

احمد : خلاص يا نور عشان خطرك انتي و على شان خاطر ريم

ريم : مرسي يا احمد

" احمد ونور وريم طلعوا يحضرو االشنط ونامو لغايه بليل "

" و بعد لما صحيو نزلوا اتعشوا وخرجوا شويه وبردك ريم معاهم مش عارفين يتكلموا خالص "

" احمد بوظ الاعده علي ريم ومشاها بذكاء على شان يعرف يكلم نور "










المره الى جايه بقى نعرف احمد عمل ايه على شان يمشيها


استنووووووووو الحلقه الى جايه