ما عاد يجدى النصح فى الاموات

[د ايهاب غانم]

لن تسمعوا صوتى ولا صرخاتى
ما عاد يجدى النصح فى الاموات
من منجدى فى الحرب
سيف عاجز
ام حب عمر صامت الهمسات
من سامعى فى الاسر
ليل حالك
وحبيب قلب صامت الكلمات
من منقذى فى الموت
عهد خائن
ام موكب للشجب والصيحات
من ارتجى والبعد يسكن دربنا
ما بين عهد كاذب وعظات
عار على الحب الكبير تساقطت
فرسانه قهرا بلا غزوات
انى كرهت الركض خلف هواجسى
واضعت فى الزمن البغيض حياتى
حب جميل الوجه يحمل سيفه
متعثر الاحلام والخطوات
اين الطريق وقد تراخى عزمه
واسود وجه الكون فى نظراتى
يا ضيعة العمر الطويل وخيبتى
لم لا تجيبى القلب بالكلمات
هذا تراب البعد يحمل اعظمى
وتكفن الجسد النحيل صلاتى
فى البعد ارسم كل يوم صورة
حبا عنيدا ذاب فى العبرات
اما انا
سأظل وحدى صامدا
فلكم افاق الناس بعد سبات
قد عشت احلم ان اموت بأرضها
ويكون آخر ما طوى صفحاتى