[beautiful pearl]

الفصل السابع عشر

بعد ما الباش مهندس احمد قال لندا الخبر الوعود و ندا اتقبلته بمنتهى الهدوء بس قدامه بس
كملوا كلامهم عادى

احمد:ندا انتى عسولة اوى
ندا:شكرا
احمد:لا بجد ندا عايزة اسألك سؤال انتى قبل ما تعرفينى كان ايه رأيك فى الحب
ندا:من جهة ايه بالظبط
احمد:يعنى ايه
ندا:اقولك الحب علاقة بين اتنين علاقة مودة و رحمة و خوف و بتختلف حسب الاتنين
يعنى علاقة العبد بربه بتختلف عن علاقة الابن و الام و الابن و الاب و الاخ و الاخت و الولد و البنت و الزوج و الزوجة كده يعنى و بما انى عارفة ان قصدك الحب بين الولد و البنت انا كنت باشوف ان مفيش حب طاهر خالى من الاغراض و المقابلات و المكالمات التليفونية عشان كده كنت عامله لمشاعرى stop مش بشغلها لانى لما كنت افضل انى لما احب احب فى حدود شرعية و ما خبيش عن حد و اقول ان ده حبيبى و كل اللى حوليا يكون عارف مش اخبى و اخاف و اخرج فى السر و كده يعنى
احمد: مش مصدق انى هاخد واحدة بالشخصية الجامدة دى كل الناس بتحسدنى عليكى انتى جوهرة يا ندا لازم احافظ عليكى و لازم احميكى و لازم برده اخدك بسرعة فكرى بقى عايزة قرار
ندا:اوعدك بجد انى هافكر و اوصل لقرار فى اقرب فرصة ألا قولى يا احمد انت و فى الكلية مفيش بنت لفت عليك كده يعنى
احمد:
ندا:ايه انا قولت حاجة بتضحك
احمد:فكرتنى يا ندا اصلى اول سنة فى الكلية ما كنتش باكلم بنات خالص و لو واحدة جات كلمتينى وشى بيحمر و كانت فى بنات بتتعمد تيجى تكلمنى عشان تشوفنى كده و تقعد تضحك عليا طبعا ده اول سنة بعدين بقيت ايه بقى و كل ما يشوفنى يقلولى الله يرحم
ندا:يا ريتك كنت فضلت كده يا شيخ
احمد:ليه بس ده انا لو كنت كده ما كنتش هاعرف اقول كلمتين على بعض و كنتى انتى اتقرفتى
ندا: لا كده احسن حتى ما تقعدش كل شوية تكسفنى
احمدو هو يضع يديه على المنضدة و يقترب من ندا :بجد طب انا مستعد ارجع لو ده يريحك
ندا و هى ترجعه مكانه بيديه:بعد ايه
احمد و هو يقترب ثانية و لكن هذه المرة يمسك يديها:اوعى تشيلى ايديك
ندا:يا سلام
احمد:انا ما بحبش اللماضة
ندا و هى تشيل يديها من بين يديه التى كانت تحوى يديها بالحنان و الحب:لا انا بحب اللماضة بقى
احمد:انتى عارفة ايه الكلمة اللى نفسى مرة تقوليها لما اطلب منك طلب
ندا:ايه
احمد:كلمة حاضر لها تأثير غريب عليا لو كنت شايل هموم الدنيا و حد قالهالى لما اطلب منه طلب بحس انى ايه
ندا:للدرجة دى
احمد:طب جربى لما نتخانق قوليلهالى و شوفى النتيجة هتلاقينى جيت لحد البيت اصالحك
ندا:يا عم ربنا ما يجيب خناق ما انا ممكن اقولهالك من غير خناق
احمد:رجعنا تانى لععم و ابنى و كده بقى عم ايه انتى بتكلمى بقال
ندا:و لا تزعل يا حبيبى
احمد:ايه الرضا ده مرتين حبيبى و تقولى حاضر و مفيش لاماضة ايه الحكاية ده رضا و لا تأثير ظهور نور قلت اخده بالهداوة بدل ما الواد يطير
ندا:الواد يطير ليه هو انت ناوى ترفرف على عش تانى
احمد:انا لا طبعا
ندا:امال ايه بقى و بعدين انا واثقة فى جوزى
احمد:اه انتى شكلك بتكسفينى و بتأخدنى بالذوق و بعدين انتى قولتى قبل كده انى مش هاعرف اطلعك غلطانة
ندا: لا تكسفينى و لا اكسفك يالا انا عايزة اروح بقى
احمد:ليه بقى ده انا ما صدقت نقعد كده
ندا:الايام جاية يا حبيبى هابقى اعوضهالك
احمد:طب يالا يا حبيبتى بقى عشان الاول هنعدى على ماما