[أ/رضا عطيه]

احنا شعب «متطرف» بالفطرة.

شعب «الحد الأقصى» فى كل حاجة.. وعكسها!.

فى الأدب.. وقلة الأدب.

فى النشاط.. والكسل.

فى البناء.. والهدم.

فى التناكة.. و«لحس الجزم».

فى الفرح بالحياة.. والاحتفاء بالموت.

فى الحرام لذيذ.. والحلال دمه تقيل.

فى الحب شحتفة.. والحب نحنحة وقلة حيا.

فى احترام الست.. وتكسير عضمها.

فى «30 سنة حكم».. و«18 يوم ثورة».

فى «بحبها».. و«ألعن أبوها بعشق زى الداء».

فى الفشخرة.. وادعاء الفقر.

فى النضافة من الإيمان.. والوساخة من السلم للسرير.

فى الأكل بحلقة.. والأكل من الزبالة.

فى الخيال المبدع.. والغرق فى شبر ميَّة.

فى «الفساد» جبهة حرب.. وفى المصالح «تطبيع».

فى الخلفة «فريق كورة».. والرزق «لعب خشن»..

والنتيجة: «سبعتلاف سنة تعادل إيجابى».