[دّقْـــةُ قْـــلِـــبّـ]

بنعيش والوقت بيسرقنا وبنمشى ونسرح فى طريقنا
والايام اللى بتجمعنا ممكن فى ثوانى تفرقنا ساعات الدنيا بتلهينا عن اغلى واقرب ناس لينا
وفى يوم عمرنا ما بنتمناه تلاقيهم مبقاش حوالينا مبنحسش بقيمة الحاجة الا لما تروح وكان فيه صوت بيصرخ فينا واحنا مبنسمعش ونندم على اللى راحو وضاعو وقلبنا مجروح
ياريت الوقت يرجع بينا بس مبيرجعش زمان كانو هنا بينا وحوالينا واللقى مسموح دلوقت ومهما بكينا اللقى مينفعش
قرب من كل اللى حاببهم شيل عنهم خوفهم وتعبهم يمكن يسيبوك هما الاول او يمكن انتا اللى تسيبهم على قد ما تقدر فرحهم بصلهم واحفظ ملامحهم هيجيلك يوم تتمنى لو حتى فى حلم تلمحهم