[ضياء الدين سعيد]

النهــــــادرة يــــــوم مــــــش عــــــادى






النهاردة يوم عيد ميلادى
دى فرحة قلبى بالدنيا
بس كان نفسى
أعشها وسط أهلى وأصحابى

وأكــــــيد هــــــنا برده أنــــتم اهلـــــى



فى يوم ما اتولدت
كان القمر فى السماء عالى
كانت جنبة نجوم بتحسده طول الليالى



بيقولوا كان بدر منور
وساعه مغربيه
والدنيا سكون
وأمى مستنية
تسمع صوت أبنها
قالتلى يوم ما أتولدت
أخدتنى فى حضنها
ومن يوميها وهى
الجنه فى قربها

طول الزمن يا أما
هعيش خدامك
أعشق تراب جزمتك
دى الجنة بستانك
بصرخ فى عز الدٌجى
وأتمنى أيامك
يرجعلى يوم منها
ولا أغبش عن عينك
بكرا الزمن هيمر
وأبقى قدامك
ومستحيل يا أما
أنسى حنانك
دا انتى الحنين والرضا
والجنه
تحت أقدامك